Adres:Droogbak 1A, Amsterdam
Bouwjaar:1884
Restauratie architect:Buro van Stigt
Oorspronkelijke architectC.B. Posthumus Meijes
Opdrachtgever:ING Real Estate Development
Bouwbedrijf:Heddes Bouw & Ontwikkeling
Start bouw:1999
Jaar van oplevering:2000
Bijzonderheden:Nominatie Nationale Renovatie Prijs 2001

Publicaties/video

  • publicatie
  • publicatie
  • publicatie

Droogbak

De Droogbak staat op een bijzondere plaats, als enige gebouw in een straat die herinnert aan de tijd dat er op deze plek nog schepen werden gebouwd. Het gebouw staat op een steenworp afstand van het Centraal Station en werd in 1884 gebouwd als hoofdkantoor van de Hollandse IJzeren Spoorweg Maatschappij. Het is een van de eerste grootschalige gebouwen van Amsterdam. In de zeventiger jaren is er zoveel gebrek aan waardering voor het gebouw dat er zelfs met sloop wordt gedreigd. Het gebouw zou plaats moeten maken voor een 4-baans snelweg. Actievoerders verzetten zich succesvol tegen deze plannen.

Het gebouw fungeerde respectievelijk als Rijksgebouw, Kadaster, Archeologisch Museum, als onderwijs locatie en tot nu is een advocatenkantoor in het pand gehuisvest. In 2001 is het gebouw tot Rijksmonument verklaard.

Bij de herontwikkeling is uitgegaan van alle eisen die aan een hedendaags kantoorgebouw gesteld worden, zonder het karakteristieke architectonische beeld en de details aan te tasten. Door de ingrepen is het kolossale gebouw toegankelijk en overzichtelijk geworden. Uniek is de glazen overkapping van het binnenplein waardoor een atrium ontstaat dat dienst doet als bibliotheek, verkeersruimten en wachtruimte. Alle kamers aan het binnenhof functioneren als kantoren. Dankzij deze overkapping (2500 m2) krijgen de werknemers op alle etages ruimschoots daglicht.

De buitenkamers met hun historische plafonds en afgewerkte lijsten zijn gehandhaafd. Bestaande schoorstenen, bewerkte lambriseringen en gedetailleerde deuren zijn intact gebleven of gerestaureerd. Om dit binnenhof goed te laten functioneren heeft het een opening naar de entree en het monumentale trappenhuis gekregen.

De vloer van de binnenplaats (625 m2) werd verhoogd tot 3 m boven het stoepniveau en onder het Atrium is op straathoogte een parkeergarage gemaakt die plaats biedt aan ruim 25 auto’s en een fietsenstalling.

Het natuursteen van de gevels schoon gemaakt. De oude timpanen en versierselen zijn teruggeplaatst.  Zonder de architectonische waarde van het gebouw te verkleinen is er 10.000 m2 aan kantoorruimten ondergebracht.

In dit gebouw zijn de ervaringen op het gebied van klimaatvoorzieningen met stoombuizen teruggevonden, een wonderlijke combinatie met voor elke kamer een plaats voor een kolenkachel. De leidingkokers in de gangen waren nauwelijks benut. Deze zijn nu gebruikt om onzichtbaar hoogwaardige technische voorzieningen aan te brengen, zoals luchtkanalen, afzuiginstallaties, cv-installaties en computerkabels. Een deel van de installaties is aangebracht in de verdiepte vloeren, waarbij de  monumentale wanden niet beschadigd mochten worden.
De betekenis van dit soort gebouwen voor de stad als donor voor nieuwe gebiedsontwikkelingen is zeer waardevol. Met de nieuwste technieken heeft dit monument een nieuw leven gekregen.